บทที่ 1456

เซี่ยอันห่าวถึงกับมองเห็นรอยหยักตรงช่วงเอวของเขาอยู่รำไร

ไม่ได้เปิดเผยอะไรมาก เห็นเพียงแค่ลางๆ มัวๆ สลัวๆ...

แต่ก็เพราะแบบนี้แหละ ถึงทำให้คนเราจินตนาการไปต่างๆ นานาได้ไงล่ะ!

เซี่ยอันห่าวกลั้นหายใจ ดวงตาของเธอกะพริบถี่ๆ ขนตาสั่นระริก

“เหม่ออะไรอยู่? มานอนได้แล้ว” เฉียวจือเฉินเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ

“...